werkstukje van ... ezelhaar!

"Ezelhaar, heb je daar wat aan?" vroeg een welwillend facebookdinnetje toen ze las van mijn kattenhaarknutsels. Haar ezels raakten nu hun wintervacht kwijt en er kwam aardig wat van af.
Ik had geen idee wat ik me daar bij voor moest stellen maar ik mag graag iets uitproberen, dus kom maar op!
Dagen heb ik uitgekeken naar de postbode en naar mijn gevoel duurde het héél lang, maar daar viel eindelijk een doosje in de bus. Met ezelhaar, een kaartje en een zakje koekjes! En dat van iemand die ik alleen van facebook ken, wat zijn er toch een lieve mensen op de wereld.

Het naaldvilten, man man man, dat viel niet mee. Werkelijk o-ver-al ezelhaar, het stuift als een gek. Het kostte wat tijd, maar uiteindelijk kwam er een aardig ezelmodelletje uit. Ik heb er een (spelden)kussentje van gemaakt, morgen gaat het op de post naar FB-dinnetje. Uiteraard met wat lekkers en een kaartje.